เป่า เป่าลม, พ่นลม อังกฤษ

• vi.
  blow 3

• เป่า     1) v. play (a wind instrument) ที่เกี่ยวข้อง: blow, sound, blare,
• ป่า     n. forest, woods. ตัวอย่าง: ข้างหนึ่งเป็นภูเขา อีกข้างหนึ่งเป็นป่าครึ้ม
• เป่าลม     blast blow
• ลม     n. 1. the wind, the air, a breeze, gas; 2. temper, humor, a fit, a
• พ่น     v. to blow, to emit, to spit, to spout, to eject, to spray (paint).
• พ่นลม     v. blast
• เป็นลม    v. to faint. ตัวอย่าง: เขาทำท่าเหมือนกับจะเป็นลม He looked as if he was about to faint.
• ลมเป่า    wind
• เป็นลม สลบ    vi. swoon 1 ชื่อพ้อง: lost consciousness; faint
• เป็นลูกกลม    orbed spherical ball-shaped round spheric
• การเป็นลม    syncope stroke swoon unconsciousness seizure insensibility faint blackout
• ปั้นเป็นลูกกลม    pellet lapidate
• เป็นลม หมดสติ    vi. faint 4
• เป็นลมเป็นแล้ง    dizzy faint have a stroke
• การเป่าลม    expansion inflation enlargement increase